Misja: Korona Gór Polski #22 – Śnieżka
Śnieżka jest najwyższym szczytem Karkonoszy. Liczy 1602 m.n.p.m. a na jej szczycie znajduje się najbardziej charakterystyczny obiekt w polskich górach czyli obserwatorium meteorologiczne.
Przez wierzchołek Śnieżki przebiega granica polsko-czeska, a tak się składa, że Śnieżka jest najwyższym szczytem Czech. Zatem wchodząc na nią, od razu stajecie na najwyższym punkcie znajdującym się w kraju naszych południowych sąsiadów.
Na Śnieżkę prowadzi wiele szlaków, ale dziś opiszę moim zdaniem najbardziej widokową trasę. Nie jest najkrótsza, ale widoki zapierają dech w piersiach. I nie są to puste słowa. Za chwilę przekonacie się o tym, poznając opis szlaku oraz oglądając zdjęcia z poszczególnych punktów.
Najpiękniejszy szlak na Śnieżkę
Najpiękniejszy szlak na Śnieżkę prowadzi przez wszystkie najciekawsze i charakterystyczne punkty w drodze na ten szczyt.
Swoją wędrówkę rozpocząłem na parkingu przy ulicy Karkonoskiej w Karpaczu. Udało mi się znaleźć miejsce na niewielkim, darmowym, parkingu niedaleko świątyni Wang, bo właśnie stąd rozpoczyna się wędrówka. Jego lokalizację znajdziecie na mapie, na samym końcu wpisu. Nie miałem problemu z miejscem parkingowym bowiem na trasę wyruszyłem jeszcze przed wschodem słońca. Chwilę po piątej rano zostawiłem auto i ruszyłem w kierunku Świątyni Wang.
Właśnie Świątynia Wang jest miejscem, w którym rozpoczyna się szlak na Śnieżkę. Jest to również pierwsze miejsce godne uwagi. Zobaczcie sami jak dostojnie wygląda ta budowla w promieniach wschodzącego słońca.
Szlak, który będzie prowadził Was przez pierwszą część marszu będzie oznaczony kolorem żółtym. Wydawać by się mogło, że początek trasy będzie dość łagodny i spokojny. Nic bardziej mylnego. Już od samego początku można się porządnie zmęczyć.
Praktycznie przez cały czas szlak pnie się w górę i nie ma co liczyć na dłuższe wypłaszczenia. Trasa do rozejścia szlaków, które znajduje się na Polanie w Karkonoszach, to nic specjalnego. Idziemy lasem i idziemy dość mocno pod górę.
Na Polanie w Karkonoszach skręcamy w prawo, czyli trzymamy się w dalszym ciągu żółtego szlaku i tutaj zaczyna robić się już znacznie ciekawiej.
Pojawiają się kładki, pierwsze widoki, a jeżeli będziecie tak rano jak ja to na szlaku nie spotkacie żywego ducha. Można w spokoju chłonąć atmosferę tego miejsca.
Pierwszym punktem, który zwróci Waszą uwagę będzie formacja skalna zwana Kotki. W tym miejscu szlak skręca w lewo.
Zaczyna on prowadzić lasem, ale jest to bardzo przyjemna, choć męcząca wędrówka. Na szczęście przed wejściem do lasu po lewej stronie mamy fantastyczny widok na cel naszej wędrówki czyli Śnieżkę.
Po około 30 minutach marszu dotrzecie do kolejnego charakterystycznego miejsca, które po prostu trzeba zobaczyć idąc na Śnieżkę, czyli do formacji skalnej Pielgrzymy. Jest to bardzo przyjemny odcinek na szlaku.
A same Pielgrzymy to ciekawa formacja skalna, po której można spokojnie pochodzić. Jest tam co oglądać także warto spędzić chwilę zwiedzając skalne zakamarki.
Jednak celem jest szczyt Śnieżki zatem ruszam w dalszą drogę. Kolejny punkt na trasie to Słonecznik. Doprowadzi nas do niego niezmiennie leśny odcinek aczkolwiek idzie się tędy znakomicie. Platformy mocno ułatwiają marsz w górę.
Na tym odcinku zaczynamy już wychodzić ponad linię lasu więc pojawiają się pierwsze otwarte przestrzenie i fantastyczne widoki, to oznacza, że zbliżamy się do Słonecznika.
Słonecznik to skała o wysokości 12,5 metra a jego nazwa nie pochodzi wcale od rośliny ale do Słońca. Otóż, skałę tę dobrze widać z położonych nieopodal miejscowości. A jako, że znajduje się na południe od Karpacza to słońce, które wznosiło się nad Słonecznikiem wskazywało mieszkańcom tych terenów kierunek południowy.
Poza widokami dodatkową dobrą wiadomością jest to, że od tego miejsca szlak, aż do finałowego podejścia na szczyt Śnieżki prowadzi już w miarę płaską trasą. Tutaj również zmieniamy szlak na pomarańczowy. Należy skręcić w lewo i kierować się w stronę widocznego w oddali charakterystycznego budynku na szczycie Śnieżki.
Idzie się znakomicie, widoki są zachwycające. Na mojej prywatnej liście najpiękniejszych szlaków na szczyty z Korony Gór Polski, dojście na Śnieżkę znajduje się w ścisłej czołówce.
Marsz pomarańczowym szlakiem to rewelacyjne doznanie, po drodze mamy widoki z góry na Kocioł Wielkiego Stawu.
Następnie jeden z najlepszych widoków w całych Karkonoszach czyli na na Mały Staw i schronisko Samotnia, przed sobą majaczący w oddali szczyt, na który zmierzamy, a po lewej stronie schronisko Strzecha Akademicka. Coś pięknego.
Od punktu oznaczonego jako Spalona Strażnica, mniej więcej 1,5 kilometra przez schroniskiem Dom Śląski, trasa zmienia się wygodną brukowaną drogę. Idzie się tędy bardzo szybko, a cel naszej wędrówki przybliża się w błyskawicznym tempie.
Spod Domu Śląskiego mamy już tylko kawałek na szczyt, ale jest to naprawdę wymagający odcinek. Szlak pnie się stromo do góry. Na dystansie mniej więcej kilometra budujemy 200 metrów wysokości.
Tutaj ważna uwaga – w okresie letnim szlak pomarańczowy, czyli podejście jest jednokierunkowy. Nie można nim schodzić, ze względu na dużą liczbę osób na trasie.
Na szczycie – jeżeli pojawicie się tam po godzinie 9 możecie spodziewać się prawdziwych tłumów. Od strony czeskiej na Śnieżkę można wjechać kolejką, także jest tutaj mnóstwo osób. Warto więc spróbować znaleźć się tam kilka minut przed 9 rano.
Zejście ze szczytu Śnieżki odbywa się Drogą Jubileuszową. Jest bardzo wygodna i szeroka, a dodatkowo cały czas mamy z niej świetne widoki.
Śnieżka – pieczątka do Korony Gór Polski
Pieczątkę do książeczki można wbić, w którymś ze schronisk mijanych po drodze. Ja jednak znalazłem czeską pieczątkę i oprócz pieczątek ze schronisk wbiłem także szczytową czeską.
Znajduje się ona po czeskiej stronie w stacji kolejki, w małym punkcie gastronomicznym. Należy zejść schodkami i po prawej stronie znajdziecie mały bufet. Przy okazji można się tam zaopatrzyć w czeskie przysmaki, albo kupić kawę czy herbatę.
Zejście ze Śnieżki – szlak do Karpacza
W dół zdecydowałem się zejść trochę zmodyfikowaną trasą tak aby przejść przez oba klimatyczne schroniska, czyli Strzechę Akademicką oraz Samotnię oraz zobaczyć Mały Staw.
Ze szczytu w lecie schodzimy Drogą Jubileuszową, kierujemy się na dobrze już nam znane schronisko Dom Śląski. Za schroniskiem, po około 5 minutach na Przełęczy pod Śnieżką znajduje się rozejście szlaków. Tutaj skręcamy w prawo na czarny szlak. Od razu będziecie wiedzieli, które to miejsce bowiem będzie tu mnóstwo ludzi idących w przeciwnym kierunku. Ten odcinek prowadzi do górnej stacji kolejki na Kopę, wielu turystów właśnie w ten sposób zdobywa Śnieżkę.
My jednak trzymamy się czarnego szlaku, a stację kolejki mijamy mając ją z prawej strony. Czarnym szlakiem idziemy aż do Kotła Białego Jaru, jest to bardzo ładne miejsce, przez które przepływa niewielki strumień.
Tutaj zmieniamy szlak na żółty, a przed nami jeszcze ostatnie podejście tego dnia. Niewielki odcinek, który zaprowadzi nas do schroniska Strzecha Akademicka.
I tu po raz kolejny zmieniamy kolor szlaku, bowiem punktem obowiązkowym jest schronisko Samotnia i Mały Staw. Grzechem byłoby pominięcie tego miejsca. Jest tu przepięknie. I trudno powiedzieć czy lepszy widok na Mały Staw jest z góry czy z poziomu wody. Można to osobiście sprawdzić, bowiem trasa prowadzi brzegiem zbiornika.
Samotnia to jedno z najstarszych schronisk w polskich górach. Pierwsze wzmianki na temat „Starej Budy” sięgają 1670 roku. Było to schronienie dla strażnika stawu pilnującego pstrągów należących do rodziny Schaffgotschów. Pełnoprawne schronisko istnieje od 1891 roku.
Po minięciu Małego Stawu ponownie wchodzimy w las ale w dalszym ciągu trasa może się podobać, bo jest po prostu ciekawa, nie sposób się tu nudzić. Niebieski szlak doprowadzi nas do Polany w Karkonoszach – tu już byliśmy. Właśnie w tym miejscu rozchodziły się szlaki żółty i niebieski. Dalszą część trasy już znamy, bo szliśmy nią w górę z samego rana. Przed nami ostatnie trzy kilometry marszu.
A tak wygląda ten szlak w filmowym, błyskawicznym skrócie
Jeżeli czujecie się na siłach to gorąco polecam ten wariant trasy na Śnieżkę. Jest to prawie 21 kilometrów po górach. Na trasie suma podejść to prawie 1 000 metrów więc jest to wymagająca opcja, niemniej widoki i klimat tego szlaku w pełni wynagradzają wszelkie trudy i zmęczenie.
Mapa szlaku – Śnieżka
Start szlaku: Parking ulica Karkonoska, Karpacz / Świątynia Wang
Koniec szlaku: Parking ulica Karkonoska, Karpacz / Świątynia Wang
Podejście: szlak niebieski, żółty, pomarańczowy
Zejście: szlak pomarańczowy, niebieski, czarny, żółty, niebieski, żółty, niebieski
Czas przejścia: około 7 godzin
Łączna długość trasy: 21 kilometrów
Suma podejść: 962 metry
Suma zejść: 945 metrów
